Theaterbezoeken

De gehoornden
Persoonlijke kijk en inleiding
Toen ik in de Kleine Zaal zat en een paar bekende acteurs zag had ik al enorm veel verwachtingen. Misschien is dat een beetje oppervlakkig van mezelf maar dat heb ik nu eenmaal met bekende mensen. 
Het toneelstuk kwam traag op gang en er gebeurde niks speciaal, enkel een paar mensen die af en toe koffie namen uit een koffiezetapparaat op de set. Ik zag ook een aantal vreemde rekwisieten zoals een duif in een kooi, een potje graan,...
Toen begonnen de acteurs met hun teksten. Over het algemeen waren het moeilijke teksten. Hier bedoel ik mee dat er een soort diepgang inzat, je moest verder nadenken en teren op wat ze exact bedoelen. 
Al snel kon ik opmaken dat het ging over een relatie tussen een man en een vrouw waarbij de man zo extreem jaloers was dat hij zijn vrouw dwong om seks te hebben met andere mannen. Zo kon hij zijn gelijk bewijzen en van zijn onwetendheid afgeraken.
Soms was het stuk pervers, twee acteurs gingen halfnaakt en volledig naakt. Ik ben daar geen voorstander van, naakt heeft geen extra meerwaarde om bij te dragen aan de kunst. Dit kon perfect zonder kleren. 
Wat extreem jammer was aan het stuk De Gehoornden was dat er een paar momenten waren waarop een acteur (die de vrouw van de man speelde) de slappe lach kreeg. In het begin was dit wel grappig maar toen de acteurs naar het einde toewerkten kreeg hij opnieuw de slappe lach waardoor ze hebben moeten improviseren. Dit zette een klein beetje een domper op het hele gebeuren.
Voortekens en thematiek
Er was niet echt veel reclame gemaakt voor dit toneelstuk. De leerkracht heeft de verschillende theaterbezoeken ingeleid en daarna mochten we kiezen welke we wilden zien. Ik koos voor De Gehoornden.
Daarna ben ik nog naar de site van Het Paleis gegaan om wat extra achtergrondinformatie te zien van De Gehoornden. 
Het theatergezelschap kende ik niet, enkel een paar bekende acteurs van op de televisie.
In het stuk van De Gehoornden wordt niet expliciet vermeld dat het om jaloezie gaat, dat merk je na een tijdje door de monologen van de man. Het grootste conflict in het toneelstuk was de man die ziek van jaloezie was en zijn vrouw dwong om seks met andere mannen te hebben om dan de zekerheid te hebben dat zijn vrouw inderdaad vreemd gaat.
Het conflict speelt zich dus vooral af tussen de man en de vrouw.
 
De zaak van de dieren tegen de mensen
Persoonlijke kijk en inleiding
Toen ik de titel van het toneelstuk hoorde dacht ik in eerste instantie dat het een musical zou zijn. Het klonk zo frivool.
Maar toen ben ik ook weer naar de site van Het Paleis gesurft en heb daar wat achtergrondinformatie gelezen. 
Het gaat over de relatie tussen dier en mens. Wie is er superieur? Zijn de dieren slachtoffers van de mens? En wat gaan ze hier aan doen?
De voorstelling begon vrij intensief. Een aantal dieren stonden op een verhoogje en begonnen te zingen en te stompen met hun benen op het verhoogje. Daardoor zag je al vrij snel dat de dieren een soort ingehouden woede in zich hadden die ze uitte door middel van het lied dat je hoorde. Vooral de beer in het midden vond ik zeer impressionant door zijn zware stem.
De acteerpresaties waren over het algemeen goed, ze kenden hun tekst en er was volgens mij niks misgelopen. Er was wel een dier dat ik vervelend vond namelijk de vlieg. Hij zoomde de hele tijd tussen zijn woorden en dat maakte de tekst onverstaanbaar. De acteur speelde het ook een beetje alsof hij moest niezen vooraleer hij aan een zin begon. 
 
Voortekens en thematiek
De titel is de zaak van de dieren tegen de mensen. Dat verklaart al een heel deel. De dieren komen in opstand tegen de mensen omdat ze niet meer op een bepaalde manier wil behandelt worden. In het stuk wordt alles snel duidelijk, als toeschouwer moet je niet nadenken om het thema te achterhalen. De dieren zijn boos, ze zingen heel veel maar op het einde weet je niet of ze de rechtszaak nu hebben gewonnen of niet. De nachtegaal zingt op het einde een lied maar aan de hand van de tekst heb ik niet kunnen achterhalen of ze gewonnen waren.