Rapportering literair evenement: De boekenbeurs
Davidsfonds Uitgeverij
Toen ik rondwandelde in de boekenbeurs viel me de stand van de boeken Black/Back op. Waarschijnlijk kwam dit omdat er allereerst al een groot aantal mensen stond te kijken naar een aantal Marrokaanse dansers die een hiphopdans uitvoerden. Toen ik dichterbij kwam zag ik Adil El Arbi en Bilall Fallah, de regisseurs van de film Black. Zelf heb ik de film nog nooit gezien omdat ik eerst de twee boeken van Dirk Bracke wil lezen vooraleer ik me laat leiden door een filmbeeld.
Omdat er zoveel mensen rondom de twee regisseurs en de dansers stonden, bekeek ik even de stand van Davidsfonds Uitgeverij. Deze uitgeverij houdt zich vooral bezig met boeken voor jongeren. Zo viel me onder andere een aantal bekende schrijvers op waar we uit konden kiezen voor onze literatuurblog. De bekende schrijvers waren onder andere Do van Ranst, Dirk Bracke, Gerda van Erkel...
Het boek dat me uiteraard meteen aansprak binnen dit grote aanbod van Davidsfonds Uitgeverij waren de twee boeken in één, namelijk Black en Back. Misschien is dit wat cliché en makkelijk gekozen maar de reden dat mijn aandacht er zo naar uitging was omdat ik mijn ouders ook gefascineerd zag kijken naar de dansers en de regisseurs. Mijn mama en ik zijn meteen de twee boeken gaan halen en toen ik haar vertelde dat er ook een film rond was gemaakt, heeft ze de boeken voor mij gekocht.
Ik wou het eigenlijk laten signeren maar er stond een meterslange rij en uiteindelijk was het mij om de boeken te doen, niet om de handtekingen van de twee regisseurs.
Toen ik de twee boeken in handen had, ben ik eenmaal onderweg naar huis beginnen lezen. Eerst kwamen er een aantal foto's aan bod van de film, nadien kwam er een klein interview in voor met Dirk Bracke en hoe hij tegenover de verfilming van Black en Back stond (samen in één film Black). Helemaal op het einde vindt je de interviews met de belangrijkste acteurs in de film, nadien volgen er een aantal castingschema's en nog een aantal foto's.
Lezing Wannes Cappelle: Ontferm u
Als we met een kritische blik kijken naar onze maatschappij, merken we dat deze toch niet zo strak in elkaar zit als we denken. Vlamingen zijn trots, maar vraag iets van ons of toon je kwetsbaar en je toont een zwakke plek. Vaak wanneer er iets van ons wordt gevraagd, verwachten we iets terug. Wanneer iemand om hulp roept voelen we medelijden en we hebben bewondering voor degene die helpt. We voelen ons schuldig als we niet kunnen helpen maar proberen dit te bedekken met valse excuses waarom we niet kunnen helpen.
Eigenlijk lopen we allemaal strak in het gareel met een blinddoek op.
We verwachten van elkaar om een verdraagzame mens te zijn maar bieden geen hulp (of amper) wanneer er iets van ons wordt gevraagd dat in ons nadeel spreekt.
Wannes Cappelle gaat hier verder op door, hij zoekt de kwetsbare kant van de mens en probeert dat geremde naar het ongeremde te krijgen.
Zelf heb ik deze lezing als ongemakkelijk ervaren. De auteur/muzikant begon zijn lezing met het voorstellen van zijn boek 'ontferm u'. Daarin begon hij een stukje te lezen over een personage dat ver weg had van een loser. Dat werd ook publiekelijk zo aangevoeld, iedereen zat met een fronsende blik te kijken. Langs de ene kant ervoer ik het als saai want wie schrijft er nu in godsnaam een boek over een nietszeggend personage? Maar het interesseerde me langs de andere kant ook. Zou het personage uit zijn saaie leven worden verlost? Misschien kreeg hij door gekte ook een inlevingsvermogen als het Don Quichot- verhaal?
De auteur las met een prachtige warme stem voor uit zijn boek. Jammer genoeg was dit enkel het begin en bleef ik niet lang geboeid door het verhaal.
Ook word ik niet altijg graag voorgelezen want het beste deel van een boek lezen is het vasthouden, de pagina's door je handen voelen glijden en de geur van nieuwheid ruiken.
Erg boeiend was de lezing niet, maar ik denk dat een lezing mij sowieso niet zou kunnen boeien.
