Leesdagboek

Waar ik het meest door verrast word is hoe vaak we worden geconfronteerd met lezen. Wat ik positief vind is dat ik veel
boeken lees of het nu moet voor school of niet, vele mensen die ik ken pakken zelfs geen boek meer vast tenzij het moet voor school. Ook binnen  mijn familie ben ik degene die het meest met boeken bezig is. Ik vind het normaal dat mensen lezen want het verrijkt je woordenschat enorm. Vaak word ik er mee geconfronteerd dat mensen vragen wat een woord precies betekent en ik merk dat ik daar meestal wel het antwoord op weet. Daarom is lezen zo positief. Waar ik van op kijk is dat ik na een boek te hebben uitgelezen altijd een beetje triest ben, alsof ik een tijdje ergens heb geleefd in een andere wereld en daar nu niet meer ben, dat is het enige vervelende aan boeken, als ze goed geschreven zijn nemen ze je helemaal mee in een andere omgeving, als je het boek dan uit hebt ben je precies telkens iets verloren dat je toen je het boek las nog had.

Mijn leesgedrag is redelijk goed, daar bedoel ik mee dat ik veel lees en dat ook graag doe. Wat ik wel merkte vorig jaar is dat vele leerlingen literaire werken lezen die zeer bekend zijn zoals bijvoorbeeld Max Havelaar van Multatuli. Zelf ben ik daar niet mee bezig, als ik de boeken moet lezen dan zal ik dit ook doen maar ze zullen niet mijn eerste keuze zijn. Daarin verschilt mijn leesgedrag van dat van anderen.

VS