Fictieautobiografie

Kindertijd
Voorlezen uit een stripboek
Toen ik echt klein was werd er bij ons thuis niet veel voorgelezen, wij (ik, mijn broer en zus) hielden wel van lezen maar waren er in onze jonge kinderjaren nog niet zo mee bezig. We hadden een paar boeken waar we allemaal verzot op waren. Ik herinner me een boek waarin allerlei sprookjes stonden waar onze ouders telkens uit voorlazen. Mijn papa was degene die vaker voorlas dan mijn mama hoewel ik mijn verslaving aan boeken wel gekregen heb van mijn mama.

Tv kijken deden we graag samen, we moesten wel altijd toestemming vragen aan onze ouders want teveel televisie kijken was uit den boze. Mijn favoriete programma waren de sprookjes die werden vertoond op Ketnet zoals fragmenten uit De Kleine Zeemeermin omdat ik vroeger altijd zelf een zeemeermin wou zijn. Barbie deed het ook goed bij ons thuis aangezien mijn zusje en ik helemaal gek waren op Barbie. Naar de cinema gingen we niet omdat we zelf enorm veel video’s hadden, de film die ik als eerste heb gezien is De Leeuwenkoning op video. Ik vond dit een mooie film maar mijn absolute lievelingsfilm bleef toch De Kleine Zeemeermin.

Lagere school
Ik zat toen al in het eerste leerjaar maar wat ik me echt nog goed herinnerde was dat mijn papa tijdens de zomervakantie in Frankrijk ons voorlas uit het stripboek: De zwarte madam van Suske & Wiske. We zaten dan samen met mijn broer en zus in de tent terwijl mijn papa de verschillende personages voorlas, telkens met een andere stem. Ik weet nog dat ik toen zelf al kon lezen maar toch vond ik het vele leuker om de verschillende stemmetjes van mijn papa te horen. Het stripboek van Suske & Wiske hebben we nog altijd.  
Ik weet niet meer precies welk boek ik als allereerste heb gelezen maar ik weet wel dat ik verzot was op griezelboeken. Ik ging toen vaak naar de openbare bibliotheek met mijn ouders (bijna elke woensdag) om boeken van de reeks Kippenvel te halen. Dit zijn een hele reeks boeken waarin griezelverhalen worden beschreven, die op het einde altijd een eng plot hadden. Dan dacht je dat alles goed was afgelopen maar op het einde van het boek schreven ze dan nog een paar zinnen waardoor je wist dat bijvoorbeeld een vloek nog niet was opgeheven of dat het monster in het boek nog niet dood was. Verder las ik ook graag het boek ‘heksen’ van Roald Dahl en ‘de reuzenperzik.’ Voor ik met de kippenvelserie begon heb ik ook nog alle boeken van Vos&Haas gelezen die ik altijd leende van mijn
neefje. Het allerliefste zou ik het boek ‘De Heksen’ van Roald Dahl nog eens willen lezen want als kind kreeg ik er niet genoeg van door de spanning in het verhaal en de beschrijving van de heksen die ik geweldig vond (vierkante voeten, blauw speeksel, kaal hoofd…)
Op de basisschool lazen we veel maar dit vond ik niet altijd even leuk. We kregen dan werkboekjes die' leren lezen' heten en daarin moesten we vele teksten lezen en de oefeningen maken. De teksten  uit de werkboekjes van leren lezen werden altijd voorgelezen door leerlingen die door de leerkracht werden aangeduid en daar ergerde ik me ook aan omdat ik al voor mijn leeftijd zeer goed kon lezen. Sommige leerlingen konden dit niet zo goed en lazen dan op een traag tempo waardoor ik niet meer oplette en de lessen saai begon te vinden.


Middelbare school
Ik lees graag, ik heb altijd graag gelezen en dat is nooit gestopt. Natuurlijk is mijn smaak qua boeken wel veranderd. Zo lees ik graag chicklit boeken (typische vrouwenboeken ook wel genoemd) of thrillers. Wat ik nooit zal lezen zijn boeken die slecht aflopen. Waarom niet? Eigenlijk is dit een slechte gewoonte van mij maar wanneer ik een boek koop lees ik de laatste pagina zodat ik zeker weet dat ik achteraf niet met een triestig gevoel zal blijven zitten omdat bijvoorbeeld het hoofdpersonage is gestorven, wanneer ik merk dat het boek slecht eindigt zal ik het ook nooit kopen of uitlenen. Mijn favoriete schrijfsters en schrijvers zijn: Jill Mansell, Sophie Kinsella, James Patterson en Cathy Kelly. De vijf beste boeken die ik ooit heb gelezen zal ik even op een rijtje zetten.
*Hou je mond! – Sophie Kinsella
*The Women’s murder club, de eerstverlorene – James Patterson
*The Women’s murder club, het zesde slachtoffer – James Patterson & Maxine Paetro
*Millies flirt – Jill Mansell
*En jij dan? – Cathy Kelly
Er staat veel chicklit bij maar dat komt omdat ik vrolijk word als ik zo’n boeken lees. Het allerbeste boek is hou je mond van Sophie Kinsella, zij is mijn absolute lievelingsschrijfster. Ze gebruikt geweldige humor in haar boeken waarvan ik telkens hardop moet lachen en ze zorgt er voor dat je ook echt meeleeft met het personage. Op een gegeven moment maakt het personage Emma iets heel gênant mee waardoor ik me zelf ook heel ongemakkelijk en verdrietig voelde. Verder staan er twee thrillers op de tweede en derde plaats, James Patterson heb ik leren kennen door mijn tante. Zij heeft alle boeken van The Women’s murder club en ik leende ze altijd van haar. 


Muziek is iets waar ik echt niet zonder kan! Ik heb een hele lijst op mijn iPhone en als ik even niet naar muziek kan luisteren word ik droevig. Bijvoorbeeld, ik was mijn hoofdtelefoon vergeten mee te nemen in mijn handtas waardoor ik in de ochtend naar school geen muziek kon luisteren, na de les zag ik er niet naar uit om een hele busrit zonder oortjes en dus zonder muziek te zitten. Toen ben ik
in het dichtstbijzijnde winkeltje oortjes gaan kopen zodat ik geen muziekvrije busrit moest doormaken. Als ik naar liedjes luister volg ik niet altijd de tekst, wanneer het een romantisch liedje is (bijvoorbeeld: because it’s love van de Kelly Family) dan luister ik echt naar de tekst omdat het dan echt om de woorden gaat, dan is de muziek maar een soort leuke achtergrond. Maar als ik naar hiphop of andere commerciële nummers luister dan luister ik eerder naar de muziek dan naar de teksten omdat voor mij dan de muziek goed moet zitten en niet de tekst. Een tekst van een liedje die heel vaak in mijn hoofd hangt is Staying Alive van de Bee Gees: well, you can tell by the way I use my walk, I’m a womens man no time to talk. Wanneer ik die tekst hoor, zing ik automatisch direct mee ook al ken ik alleen die twee zinnen. Dat komt omdat Staying Alive het liedje is waarop ze hartmassage toepassen waardoor ik dit liedje vaak heb gehoord. Toen een vriendin van mij dat liedje begon te zingen ( de eerste twee zinnen) kwam ik niet meer bij van het lachen. Nu zingen we het constant plus we doen er nog een grappig loopje bij.  


Erg veel gedichten lees ik uit mezelf niet maar omdat ik vroeger vier jaar woordkunst- drama heb gedaan moest ik veel gedichten lezen en voordragen. Er is één gedicht dat ik nooit zal vergeten. Eigenlijk is het niet echt een gedicht maar eerder een doorlopende tekst die ik heb voorgebracht aan de jury toen ik ingangsexamen moest doen in Woordkunst- Drama. (2009-2010)


Conclusies
Mijn omgeving heeft me niet echt veranderd van mijn smaak voor bepaalde boeken, ik lees wat ik zelf graag wil, ik weet dat chicklit gezien wordt als simpele boeken die niet van een hoog cultureel niveau zijn (eigenlijk is het een beetje triviaalliteratuur) maar toch blijf ik het lezen omdat ik daar echt van kan genieten. Als ik eenmaal zo’n boek lees heb ik maar een aantal dagen nodig om het uit te lezen, daarom moet ik er ook vaak nieuwe kopen. Ik hou er niet van om te lenen in de bib hoewel ik het vaak doe want boeken zijn nu eenmaal niet erg goedkoop. Toch hou ik er van om ze zelf in mijn bezit te hebben en een hele collectie te maken in mijn boekenkast door ze te sorteren op naam, ik vind het leuk dat wanneer vriendinnen die collectie zien toch een beetje onder de indruk zijn door de vele boeken (die dan vaak ook vele kleurtjes hebben) en als ze dan de naam: boekenwurm op mij plakken, vind ik dat helemaal niet erg.

Fotogalerij: Fictieautobiografie